masumiyet
Şu hayatın içinde yuvarlanıp giderken
Yanımızda belirir mendil satan bir çocuk Elimizde telefon biz önünden geçerken Almaz mısın abla der gözleri mavi boncuk Ya dilenci sanırız yahut belki hırsız mı Bilmeyiz ki annesi var mı yoksa öksüz mü Bu duyarsız halimiz bir hayvandan farksız mı Oysa belki aç susuz kim bilir o yavrucuk Çoğumuz beğenip de kaç pabuç alırız ki Düşünmeden boş yere kaç para sayarız ki O mendil parasıyla kaç öğün doyarız ki Düşünsene bir kere oysa o bir tomurcuk Yaşamak bize kolay sana çok zor küçüğüm Gözlerine baktıkça boğazım düğüm düğüm Sen ki en masum şey şu dünyada gördüğüm Yüreğinden öperim masmavi bakan çocuk Beyazmelek/20.07/2018 |