BENİM İÇİN ÜŞÜMEElimle beslediğim nankör kedim elveda Her bahar mevsiminde karlar yağdı düşüme Islanarak buz tutmuş roman olmuş bu sevda Arayıp sayfaları, benim için üşüme Düşün güzellikleri yaşanmamış yarını Sırtına sar toprağı sonra savur kahrını Sende olsaydı keşke firavunun imanı Yıkarak sarayları benim için üşüme Ne tarlaya git çalış, ne bir tas çorba kaynat Numaralar eskimiş, sözlerse dünden, bayat, Dostum bu ne muhabbet, yemede yanında yat Kapat şu kapıları, benim için üşüme Sağım solum bomboşmuş boşuna yaşamışım Yangınlara koşarken söndürürüm sanmışım Koltuğaymış selamı zavallı meslektaşım Sildik o dosyaları, benim için üşüme “Kuzum” dediğim kızım, atamadığım tacım “Hasret kaldım” sandığım, iki kardeş, üç bacım Dokunma anacığım dokunma dinmez sancım Giy artık kışlıkları, benim için üşüme.. Allah’ın yarattığı alemdeki varlıklar Elimi uzattığım beynimdeki varlıklar Çıkmaz paslı çiviler gönlümdeki varlıklar Yürüyüp de yolları, benim için üşüme. ŞUBAT-2018 |
Gönlüne göre versin...