BABA

Daima doðruluk öðüdü verdin
Onuncu köyden de kovuldum baba
Hani sabrýn sonu selamet derdin
Sabýrla hüsrana boðuldum baba

Zamansýz giderek üzdün ya beni
Giderken þöyle bir süzdün ya beni
Hep umut ipine dizdin ya beni
Koptu ip, toz gibi daðýldým baba

Çok sevgi ürettim ben yiyemedim
Sevda hýrkasýný hiç giyemedim
Var iken kimseye yok diyemedim
Her yüze gülene saðýldým baba

Kimi korkak dedi, kimi kör, bana
Bilmezler, söz verdim yaþarken sana
Bir kere uyup ta ben deli kana
Coþmadým, hep ýðýl, ýðýldým baba

Rakip saðlamadým elle yarýþýp
Dosta aðlamadým küsüp, barýþýp
Akýp, çaðlamadým sele karýþýp
Tarlada biriken çaðýldým baba

Talihim gülmedi, periþan halim
Ben iyi olsam da insanlar zalim
Onca yýl savaþtým bitti mecalim
Mum gibi dibime yýðýldým baba






saðýlmak :1- yönelmek, akýp kaymak.
2- (mecaz) kullanýlmaya göz yummak, kendinden vermek.
ýðýl, ýðýl :Sakin akan su.
çaðýl : Tarlada biriken taþ yýðýný.