PAPATYAM
Konduğu her kelebek, derdinden parça alır
Yapayalnız oldukça, boyun büker papatyam Hep bekler gelmesini, gözleri yolda kalır Umutları soldukca, yaprak döker papatyam Kırların kuytusunda, kimse halini bilmez Çiğ damlası düştükçe, gamı kederi silmez Çoğaldıkça yığılır, peki niye eksilmez ? Sabırları doldukça, dibe çöker papatyam Sararan yaprakları, dökülür birer birer Düştükçe dallarından, toprak altına girer Öyle canı yanar ki, yerin dibinde titrer Derinine daldıkça, acı çeker papatyam Düşündükçe bunları, allak bullaktı gayrı Çarasizlik içinde, arayıp durdu hayrı Değişmeliydi artık, olmalıydı apayrı Baştan hüznü saldıkça, teker teker papatyam Bundan sonra tek gaye, sade seven olacak Börtü böcek hevesle, yaprağına dolacak Sevdalı yüreklerde, aşka çare bulacak Önlemini aldıkça, tohum eker papatyam Nesrin Önem 15 12 2017 Tekirdağ |
Tebrik ederim selam ve saygılarımla