VEDA
VEDA
Vedalaşmayı hiç sevmem ÜZÜLÜR İNSAN Veda zamanı yaklaşırken. O acılı tebessümü hiç unutamam yapışır kalır Çırpınan yüreğime Bilmezler eve nasıl döndüğümü. Şimdi kim avutacak bu garip gönlümü? Uzaklık hiç önemli değil, Özlemek , özlemle beklemek Bazen uzatırsın ellerini kaybolur. Geceleyin, şu yıldız var ya Bana arkadaşlık eden bu yıldız Dönüp durur baş ucumda. Süzülüp masmavi gökyüzünden, Kıpkızıl bir his bulutu kaplar yüreğimin üstünü. |