GÖNÜLLE HASBİHAL-7
Hele dinle beni, biçare gönül
Bahar yaz dururken kışa yürüdüm Vuslattı güzeli, sevmekte amaç Sanki bir hayale, düşe yürüdüm Gurbetten, gurbete, ilden, illere Ram oldum, tutuldum, kızıl güllere Ağızlar da, sakız, oldum dillere Ömür geldi geçti, boşa yürüdüm Şu kader bana da, hiç gülmez niye Oysa ben bu kalbi, böldüm ikiye Güzelim, bir tanem, sevdiğim diye Kalbi yosun tutmuş, taşa yürüdüm Bu yüzden adımda, bir deli şair Gülmedim tek bir gün, bir an ve sair Umutlar tükendi, yarına dair İnan hep geçmişe, mış’a yürüdüm Böylece hayatı, ederken heder Ne kadar sabretsen, bir yere kadar Tam olacak derken, ters döndü kader Hep geriye döndüm, başa yürüdüm Kokusun aradım, esen yeller de Duygumu yitirdim, azgın seller de İzini sürdüm de, kızgın çöller de Kaç yıl takip ettim, peşe yürüdüm Bir bilsen ben nasıl, hayaller kurdum Sözümle her zaman, kendimi vurdum Yollarına bakıp, ağladım durdum Gözde kurumayan, yaşa yürüdüm Canan dediğinde, kalmamış hatır Yeter dolandığın, gel artık otur Lüzumsuz uzatma, burada bitir Bozulmuş, akmayan, duşa yürüdüm Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ |
çok güzel eser üstadım