YETİŞ.
YETİŞ
Bir yaz yağmuru gibi gelio geçtin önümden, Rüzgarınla dokundun, şaşırttın o yönümden. Kokun da sardı beni; çıkmaz ki şu tenimden, Dönsen gelsen a yârim, belki bulursun beni. Yârim duyarsın diye hep ağıtlar yakarım, Ya çıkarsan ardından, ağaçlara bakarım, Tanıyasın diye de kırmızı gül takarım, Çok değiştim a yârim, nasıl bilirsin beni. İnanırım yakından geçeceksin ki bir gün, Bıkmadan usanmadan beklerim seni hergün, Bülbül ile bir güle yakışır ki bir düğün, Vazgeçilir mi yarim bir gün alırsın beni. Ben bilmem de söylerim yamuk yumuk sözleri, Sen gittin de çok dövdüm şu çelimsiz dizleri. Artık ayıramam da kışlar ile yazları, Tabut ile mezara ’yetiş!’ salarsın beni. 09.08.2017 BEN BİLMEM.. |