Arzuhalim
Ben kendimi, nasıl tarif edeyim
Su üstünde duran, Yazı gibiyim Bir yol bulamadım nere gideyim Umman çöllerinin, Tozu gibiyim * Bütün acıları, bilenler varya Yaşarken içine, ölenler varya İçi kan ağlayıp, gülenler varya Sanki ben onların, Yüzü gibiyim * Arayıp ta mutluluğu, bulmayan Gülse bile, yüreğinden, gülmyen Yağmurda ağlayıp, belli olmayan Dertli insanların, Gözü gibiyim * İçten içe, günden güne, eriyen Derdi katık edip, sofrada yiyen İyi olmayıpta, iyiyim diyen Çaresiz birinin, Sözü gibiyim * Halen çekiyorum, dertlerim yeni Bu yüzden kaybettim, olan güveni Dışımdan görenler, ne bilsin beni Gülerek yaşanan, Sızı gibiyim * Eksik olur ise, eğer bir yanın Rahat edermi hiç, içinde canın Yarınsız yaşayan, nice insanın Dünyadan aldığı, Hazı gibiyim * Kimse okumasın, bana terane Bedenen harabım, gönlüm virane Diyar diyar gezen, dertli divane Bir garip Aşığn Sazı gibiyim * Ciğerimi yaktı, derin bir konu Nere gider bilmem, bu işin sonu Gönlümde yaşattı, hep erezyonu Sanki dört mevsimin, Güzü gibiyim * Dile gelir amma, her yerde denmez İçimdeki sızım, ondandır dinmez Yüreğim de kor var, bir tülü sönmez Ocak ateşinin, Közü gibiyim * Sistemidir bunlar, sanma ağıdım Sanırım Anamdan, derdinen dogdum Kul Hızır’ım dostlar, hayat tan soğudum Ben kuzey kutunun, Buzu gibiyim Ben kuzey kutunun, Buzu gibiyim * Nuh Ali Berk (Kul Hızır) |
aileden birini gormek guzeldi