bağışla Tanrım...büyüdükçe hasret yalnızlaşıyor içimdeki çocuk her gece sobeleniyor içimdeki masalsız sabahlar renklerinden kimler çaldı balonlarımı kim tutuşturdu ipinden uçurtmalarımı kırmızıydı oysa gök uçurtmam mavi kırmızıydı oysa horozdan şekerlerim tadım hiç yok mayhoşum bu günlerde sesimi de vurdular sessizliğimi de dilim şiirsiz mezar yalnızım bir servinin gölgesi kadar ahh yar bir çığ olup büyüdün yamaçlarımda böldüm bölüştüm ölümü defalarca içimde dört yanım karanlık dört yanım duvar penceresiz kaldım perdem elimde kir delip de geçtiği bir ömür olsa da adresinden sorumlu değildir hiç bir mermi ahh yar… gözlerin ki cennetin dokusundan kamufle bir çift mermi çekirdeği parmağımın ucu tetik avuçlarım hoşça kal huzuruna geliyorum geç kalmışlığımı da cehennemini de bağışla Tanrım… ilhanaşıcımartikibinonyedi |
mayhoşum bu günlerde
sesimi de vurdular
sessizliğimi de
dilim şiirsiz mezar''
uyanamıyorum
kabuslarımdan düşerken boşluklara
dilimde an telaşı düğümlenirken kursağıma
şiir oluyor gözlerin en imkânsızından...
sabırdan yana ne varsa
tüketiyor tavan arasında oynaşan hatıralar
yıldızlara kanatlanırken sövmeler
yağmalanıyor gökyüzü...
ciğerlerim kan revan soluksuz
içime derin derin çekebildiğim tek nefes
sigaramın dumanı...
hissettirip sürükleten duygularınıza sağlık şair
saygımla her daim...