Hasret
Seni gecelerime düş/ürüyorum
Gündüz hayaline tutunarak Öldürüp son nefesle dilimi Gömdüm ağzımın suskun mezarlığına Her aşk naifçe filizlenip göğerir içimde Ehvenişer de olsa iyi huylu bir hastalık Aşk baygınlık hissi verir her defasında Sarhoşluğuna rağmen ayık durur bedenim Bir akarsudur yüreğim kabul görmese de Akar gider yokluğunla kaderin kollarına Deva bulur gece toplanan dertlerle sabaha Sabahlar ki özlemler eker akşam |