DemBu sabahta sana uyandım Uyandı içimde senli şiir Mısra mısra sana döküldü yüreğim. Ellerim dua yanığı Öpüyor ayalarımı sensiz dilemmalar Öksüz cümlelerimin kıyısında siyahı okşuyor kalem Hep bir özlemin eteğinde Sensiz kentim Kader çizgimin yegane şâhidi unutma sevgili Ötelere ıramış huzuru sözlerinde bulurum Sırrımın giz yerine hapsolmuş Bir hoş sedanın içinde kayboluyorum Yitik düşlerim infial yanıyorum Sen ey tutsaklığım Ey özleyişimin sebebi Salaş bir harp bu Hep kendi kendimi vurduğum Apansız gece yarıları Düş vardiyalarında Yüreğimi sürüklediğim Bin sen vardın bende Benden içeri Bir ben vardı ölümüne sevgi .. Ey şiir yüreğine adandığım hakikatım Tek gerçeğim Aşk ırmağının diyarından sürgün olduğum Bir tebessüm büyüdü bilirim bu sevda ikliminde Bakışın aşka bo’yandığı her şiirde ararım Anımsanmış bir an’ı bulmayı Hatrı büyür göğsümün çeperinde beyit, beyit mayalanır adın Sırılsıklam bir bulut gibi Hasret yağmuruna sığındığım Yaşamın suruna gün gelip üflerse İsrafil Z’amansız mateme durur lehçem Şiirin ücrası k’anar mızrabı tele dokunur hüzün Nihayet mısralarım ıslanır göğümde ağlar bulutlar Yâr nefesine hudutsuz ulansın lehçem Karışsın koyu sesime lisanın işveli g’izi Öp şimdi çöl bahanesi susuz leblerimi Şems uyanırken dudaklarımda bahar bahaneli bakışlarım utanır Mevlevi bir dönüşle Bâkir bir aşkla semâha Döndüğüm Asra and olsun Mim ve nûn üzre yemin olsun Demlendikçe sinemde bu dert merhem niyetine sevi büyütürüm Hasretine şifalanır mecusu niyetiyle yanarım aşkın bağrına, bağrına Nuray AYHAN... |