Nevrozİçimin zindanında nevroz bir söylem büyüyor Dipsiz bir ücra yazamadığım her kelâm Tutulup uyduruk bir bilinmezin keşmekeşine Dans ederek densiz keşkelerin nefesiyle Öp’üşüyorum yangınları büyüterek z’amansız Kimliğim kayıp gölgelerin karanlığında titriyor İlişiyorum bilinmez bir cümlede aşılmaz derinlere Sancılanıyor söyleyemediğim sözler İç mahzenimde tilavete durur rötüşlanmamış isyan Kızıl kıyamet alfabemde sanrı nöbetleri Gömüt bir lahti anımsatır gözlerim Kurşini bir b’akışın alevi yas tutar Ne Yusuf’u buldum ne imgelerime b’ulaştı aşk Bir lahza u’mutsuzluk lâl ediyor hayat yanımı Söküp atamadığım bir klasik şarkı çınlıyor kulak çeperimde "Ölünce sevemezsem seni" Kırdım kalemi... Bir şiirin sol yerine Gömün beni!... Nuray AYHAN... |