ZALİME BAK ZALİME
ZALİME BAK ZALİME
Bizim köyün zalimi, ister beni yar diye, Önüme servet serse, varmam hiç bir zalime. Duydum beni hep süzer, aklınca da yar beller, Ben bir efe kızıyım, bulaşmasın be yeter! Geçti düğün alayı, gördüm zalim boyludur, Bu gönlüm kayıverdi, hâli baya soyludur. Sözüm geçmez gönüle, mevlam bunu hayreyler. Zalim oldukca mâsum, benim kâlbim meyleder. Zalime bak zalime! Çizik attı barnıma, Tam ortadan bölündü, kâlbim iki yarıma. Yaralıyım yaralı, şu yürekten yaralı, Gönül derman istemez, kalmak ister yaralı. Zalime bak zalime! Nasıl girdi gönlüme? Sevdiğimi bilir de, naza çeker habire. Dile düştüm çare yok, eller güler halime, Gönül ferman dinlemez, yanar durur zalime. 04.04.2016 BİRGÜN BİLİRSİN |
Kalemin daim olsun
_________________________Selamlar