AZİZEM“Kalem tutan bir el, yüreğinde öfke tutamaz.” Saklı kırgınlıklarınla geldin acıklı bir filmin tam ortasına Altyazısı Türkçe’ye çevrilmemişti henüz Başrolünü üstlendiğinin farkında bile olmayarak sen Bir figüranı gibi beklemekteydin hayatın Oysa kendin yönetip kendin oynuyordun Ve senaristi de sendin üstelik bu filmin Söyler misin neden bu kadar büyük bu sendeki sessizlik? Gözlerinle ayaklarının arasındaki mesafe bir uçurum değil Ve sen düşmemelisin kendi gözünden asla Korkmuş olsan da hayale dönmüş gerçekliğinden Gerçeğe dönüşecek mutlaka tüm yalanların İnanmasan da bir yalan söyle şimdi hemen Kendin için kendine “İçinde rengârenk taksiler dolaşsın gökkuşağımın.” Gözlerinin mavisinden dök denizlere Pembe düşlerinle boya dünyayı yine Umutsuzluğu at dipsiz kuyulara Ve en sevdiğin şarkıyı hatırla tüm ezgileriyle Nakaratını tekrarlayacağım inan ben de seninle Bir bavula koy tüm umutlarını Gereksiz hüzünleri de saklama hatıra diye Yaşam denilen şu kısacık sessiz filimde Çığlıklar içinde yalınayak kucakla mutluluğu Kimse duymasa bile Ve anlamlarını değiştir öğrendiğin her sözcüğün Hoşça kal, artık bir veda değil senin için Hoş geldin Azizem, saklı düşler bahçesine! 29.03.2016-23.50-İstanbul |
Yüreğine kalemine sağlık
__________________________________Selamlar