Bizim Mahallede 

---

Ben bir hanımefendi tanıyorum bizim mahalleden öyle güzel ki..güzel olduğunu ona binlerce kişi, binlerce defa yedikleri onca zılgıtı düşünmeden ve yiyecekleri daha onca zılgıta rağmen,
bıkmadan, usanmadan söylemiş, söylemişlerdir. Türk filmlerini izlemişizdir komik olanları çok
ağlamak isteyip de soğanın hiç geldiği zamanlar jenerik müziğinde ağlamaya başladığımız,
gururlu ama sevdiği kıza ulaşmak isteyen fakir genç erkek, bahçeli, kırmızı panjurlu
bir evimiz olacak vaadiyle kandırır ya hep sevdiği genç kızı işte o ev yoktur ortada
öyle bir evde oturur kendisi, işte bu yüzden filmler de yoktur o ev ve bahçesinde çiçekler, menekşe,gül,hanımeli.. ve etrafında hiç bir bahçede olmayan değişik bir çim,
güzelliğini engellemesin diye dalları kesilmiş bir ağaç.Çiçeklerden bahsetmiştim ya aslında
bakmaz kimse onlara o varken, ondaki güzellik onda var olmaya devam ederken.
O çiçekler var ya onlar bile imreniyor kendisine ve kuşlar onu görmek için kesilmiş olan
dallara aldırmadan o ağaca konuyorlar.
Çiçekler;
-- bizden daha güzel,
kuşlar;
-- bizden daha sevimli,
hep bir ağızdan koro coşkusunda
-- vallahi de billahi de bizlerden daha alımlı
diye ,diye iç geçirip kıskanıyorlar.
ben bir hanımefendi tanıyorum bizim mahalleden öyle güzel ki..
saçları, kor ateş renginde gözleri, bir fincan kahve içiminde,gülüşleri, dünyayı ısıtan güneş sıcağında ve kalbi=ebediyet ben böyle bir hanımefendi tanıyorum bizim mahallede böyle güzel işte.



Bu Hikayeleri Okudunuz mu?

---

• Neden Yaşıyoruz
• Ölümün Soğuk Nefesini Hissetmek…
• Anne Çocuk
• Arkada bıraktığın şeyleri düşünme!
• Affet Babacıığım