BİRGÜN DÖNER VEFALI BÜLBÜL
Yok imiş dünyada aşığa sefa
Ya vuslata hasret ya sinde fırak... Hayale gelince hüsn-i bivefa Sessizce gözlerden yaşları bırak. Araya girmişse hasretle hicran Çeksen de gelmez ki zamanla mekan Şimdi uzaktadır ağlayıp yanan Hayal uzak...Vuslat ondan da uzak. Ayrılık pençesi kırsa belini Kaybetsen gurbette nazlı gülünü Eğer bağlasalar gönül dilini Yürek döner çöle ... Kurak mı kurak.! Üzülme sabret ki yaralı gönül Umuda açılır her kapalı yol Birgün döner uçan vefalı bülbül Yolunda olsa da dikenli tuzak. Her gecenin sonu kutlu bir şafak Bir buseye hasret kalsa da yanak Gönülde kaynarsa sevdadan ırmak Durmaz akar akar... berrak mı berrak |