Kevser Kadar Tatlı Dostluk Şerbeti
Gönüller dostluk baðýnda can bulsun can olsun diye
Dur durak demeden, dostluk diye seyyah oldum
Gecelerim gündüzlere, gündüzlerim geceye kavuþtu
Bitip tükenmeyen yollar da , dostluk umuda karýþtý
Yoluma ne Mecnunlar, Ferhatlar, Kamberler çýktý
Hiçbiri içmemiþ dost baðýnýn candan öte þerbetinden
Hepsi susuz çölde serap peþinde koþar olmuþ
Dostluk diye yanan yüreklere haram getirmiþ
Yolumdan yüzlerce kervan geldi geçti
Her kervan yaklaþtýkca gönül sel oldu
Vuslat yakýn sandým dostluk kervanýna
Ama nafile anladým ki
Kalmamýþ dostluk çoðu insanoðlunda
Dostluk yolcu, riyakarlýk hancý kalmýþ
Herkes heybesinde yakýþaný taþýr olmuþ
Dostluk diye yanan, daðlanan yürekler
Parmakla gösterilir olmuþ
Dostla aþk ile oturup, iki kelam etmedikçe
Dostluk þerbetini tatmayýp dost baðýnda aþk ile gezmedikçe
Sonu olmayan ömür de neyleyim ben malý mülkü
Sonun bir arþýn beyaz çapýt, oda nasip olursa
Bana dost lazým gönülden aþk ile muhabbet için
Gerçek dünya unutulup, fani dünyaya tapýnýr olunmuþ,
Mizan nedir? Unutulmuþ herkes kuyu kazar olmuþ
Halbuki ki bilselerdi Kevser kadar tatlý dost þerbetini
Yönler farklý olsa da, ayný yönde birleþirlerdi yürekler
Selam olsun dostluk için yanýp dost þerbeti içenlere!
08.02.2016 P.ÇETIN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.