Takvim yapraklarý gibi kopardýn kendini gönlümde Gönlümde düþen sen deðildin bir can düþtü gözümde Maverada gülüþlerimiz söndü melekler bize küstü Mutluluk dolu seslerimiz yokuþlarýn ucunda uçurumlarda Paramparça yarýnlarýmýz uçurumun ateþlerinde bizimle yandý Ne senden nede benden bize ait bir gölge kaldý yok oldu Ne sende nede bende bir bakýþ kaldý yarýna bizi götürecek Mutluluklar çehrende bizi sarmadý ebedi Ben güldükçe parlamadý gözlerindeki aþk bana gülmedi Aðaçta kopan dal gibi yaparak gibi düþtük gönlümüzde ivedi Güle solmak bülbüle figan bize de ayrýlýk zindanýnda yatmak düþtü Dolaþan ben olsaydý damarlarýnda aþkýnla yaþardým aþkla özgürlüðü Damarlarýmda aþkýmla dolaþan sen olsaydýn verirdin bana hayat öpücüðü Seninle takamadýk hayata bizi baðlayacak bir niþan yüzüðü Taktýk gönlümüze þimdi ayrýlýðýn yollarýný gönlümüz bölündü Þimdi ikimizde aðaçtan düþen iki ayrý yaprak Rüzgâr aldý götürdü bizi ayrý yönlere savurdu Artýk ne biz kaldý ortada nede birbirimizi dinleyecek zaman ve an kaldý Þimdi bizsizlik depremi ile ayrýlýðýn altýnda can çekiþen iki yabancýyýz Artýk ne ben sana ne sen bana uzanabiliriz Gözlerimizdeki ayrýlýðýn feryadý ile artýk ayrý mekânlar da Sýrýlsýklam biz kokmayan bakýþsýzlýðýn altýnda ölebiliriz artýk Mehmet Aluç-Kul Mehmet-
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Aluc-Kul Mehmet- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.