El Kazancý yiyerek hep kendini kayýrdýn Yan gelip de yatarak kazanç mý saðlýyorsun Borçlu kapýna gelse kem küm edip kývýrdýn Baþýndan savmak için yað döküp yaðlýyorsun
Babanýn öðüdünü kulak ardýna attýn Tarla tapan ne varsa düþünmeden hep sattýn Bir gün çalýþtýn ama on gün sýrt üstü yattýn Ne bu halin deyince kadere baðlýyorsun
Sokaklara düþersen kimse bakmaz yüzüne Ýnanmazlar bir daha ne söylesen sözüne Aklý baþa almazsan tükürürler yüzüne Gece gündüz demiyor gönlünü eðliyorsun
Ne söylesem faydasýz öðütten almadýn hiç Yalan ile beslenip doðruyu bulmadýn hiç Yaþýn erdi kemale uslanýp durmadýn hiç Doðrularýn yerine yanlýþý yeðliyorsun.
Safiri’yi bir dinle kendini yorma boþa Ýhtiyaç duyacaksýn inan bir lokma aþa Sanýrsýn ki kendini þimdi afilli paþa Deli akan sel gibi coþup da çaðlýyorsun
8.2.2016…..Ýsmihan Erdoðmuþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
kar_cicegi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.