yok artýk... kabulü imkansýz dualarýmda tek bir umut kýrýntýsý için geceleri sabahlara eklemek
bu hýrçýn cümlelerimin tek sebebi yine sensin þiirlerimin ucunda ki serçeler ölürken nedensizce unutulmuþ sözler maziye gömülmüþ dünler hasretin kapýsýnda yok olmuþ her þey birer birer
ve ben þimdi ne yana çevirsem gözlerimi katili olduðun umutlarým v/ahlar içinde ki...dudaðýmda zehir zemberek buruk sözlerim ýþýða aldanan kelebekler misali çaresizler
þimdi sen... kirlenmiþ masumiyetlerini reyhan kokulu sularda yýkasan ne olur söyle be sevgili a k l a n ý r m ý s ý n ? kansere dönüþmüþken yüzümdeki tebessümler
biliyor musun ? temelsiz umutlar kolay yýkýlýr derlerdi hep ki hazimete uðrattýðýn bir candý ellerinde emanet ve benim namazýmda kýlýnmaz artýk biliyorum toprak .. kirlettiðin bedenimi hiç kabul etmez
ama bil ki.. çocukluðumun son gülüþüydü gözlerine ve kahýr dolu günler düþtükçe eteklerime lirik akþamlar ayaza keserdi gözlerimin içinde
alýn artýk toplayýn ne kadar yýldýz varsa gök yüzümden bu kadar üþütür mü? yaðmur temine düþtükçe ki ben yitik þehirlerde unutulmuþ bir sevdalýyým ve bir o kadar da yaralýyým hasretinle etim kemiðimden sýyrýlýyorken
yok artýk tek bir tebessüm için kabulü imkansýz dualar etmek yok artýk be sevgili bir ömür boyu umutlarý büyütmek
ay/su
Sosyal Medyada Paylaşın:
ay/su Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.