Ah bu dost sandýðým yüreðim, hep darbe aldý her zaman ki gibi, dost dediðin küs kalsan bile, paylaþýlan her ne olursa olsun, içinde tutan deðil midir. Yeri geldiðin de yanýnda, yanýnda olmak deðil midir. Zor zamanlar da sýrdaþýn deðil midir.
Hani nerede bütün bunlar, her þeyi bir an da silip atmak, umursamamak bu kadar kolay mý? ya da bu kadar basit mi?
Hiç bir þey olmamýþ gibi, yoluna devam etmek! Ben bu deðilim ama; yaptýranlar var, hatasýz kul olmaz, piþmanlýk da fayda etmez gerçi, sözüm de duran insanlardan, hiç bir zaman korkmayacaksýn, yeri geldiðin de hesap soracaksýn, yeri geldiðin de evet küsüp gideceksin, tek olmasý gereken inanmak, inanmýyorsan eðer, zaten dostluk olmamýþtýr..
Sözlerim kilitlendi þimdiler de, ne yazsam boþ artýk, ne insan tanýdým yüreði güzel, kalemimi, sözleri güzel.
Ne insan tanýdým olduðu gibi deðil.. Ýkisinin arasýnda ki fark, biri dost diðeri arkadaþ. paylaþmak evet zor, belki de anlatmak da zor, biliyorum ki, her þey boþ..
08/02/29016 14:45/pazartesi yazan: þebnem örs Sosyal Medyada Paylaşın:
şair şebnem örs Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.