Kendimi Arıyorum

KENDÝMÝ ARIYORUM

Fikirlerim tutuklu, umutlarým sürgünde,
Islak düþünceleri daðlara seriyorum.
Yýllarca yaptýðýmý yýkýyorum bir günde,
Güneþe baþ kaldýrýp gölgemi sürüyorum,
Vedalaþýp toprakla ummanda yürüyorum.

Gündüzden uyutuyor nefsimin öðünüþü,
Her gece görüyorum usandýðým o düþü,
Kendime getiriyor gerçeklerin dönüþü,
Kuruduðum saksýda tekrar yeþeriyorum,
Kapatýp gözlerimi kalbimle görüyorum.

Aldattýkça zamaný aldanýyorum ben de,
Yaktýðým ateþlerde hep yanýyorum ben de,
Yýldýzlar üþüdükçe utanýyorum ben de,
Geleceði toplayýp geçmiþe sarýyorum,
Kalbimdeki sýzýyý beynime soruyorum.

Sýðýnak sanýyorum üç arþýn feraceyi,
Çözemiyorum tekrar çözdüðüm bilmeceyi,
Karanlýðýn eline teslim edip geceyi,
Sökecek þafaklara muþtular veriyorum,
Girip kendi içime kendimi arýyorum.

Titriyorken akþamlar iþittiði azarla,
Ýlgisi olmaz gönlün duygu satan pazarla,
Kayboluyorken güneþ birkaç kýzýl nazarla,
Miraç diye kendimi göðe çýkarýyorum,
Bulutlarýn saçýný rüzgârla tarýyorum.

Halil GÜRKAN
Kas. 2015

Sosyal Medyada Paylaşın: