Ey Çocuk -2

Ey Çocuk - 2


Ey çocuk!
Þimdi ben, hayattayken,
Aç gözlerini, iyi bak bana.
Sende yýlanlar gibi,
Çek resmimi, donup kalsýn…
Bu günkü halim.
Hem hafýzanda, hem de göz bebeklerinde.

Þayet vakitsiz,
Göçüp / Ölüp gidersem!
Ben bu dünyadan / diyardan,
Ýþte o zaman,
Benden sana kalsýn,
Çektiðin bu resim,
Bu silinmez, son hatýra sana.

Ola ki!
Bir gün,
Dünyada yalnýz kalýp,
Özleyip, görmek istersen beni,
Ýþte o zaman, bu mutlu anýmýzý hatýrla...
Sonra göz bebeklerinde, çekip dondurduðun resmimi,
Hayal edip, çýkar hafýzandan.
Bak, o an; karþýnda beni görünce,
Nasýlda mutlu olacaksýn…

Nefesimi hissedip,
Elinle, elimden tutmasan da,
Gözlerinin önüne beni getirip,
Resmi çektiðin günü hatýrla.
Bak..!
O, resmine baktýðýn babanla,
Nasýl da karþý,karþýya gelip,
Sanki yanýndaymýþým gibi,
Sohbet edip özlem gidereceksin...

Sonra deme, sakýn kimseye.
Babam beni, yalnýz býrakýp gitti…
Ondan bana kalmadý,
Ne bir resim,
Ne de bakýp avunacaðým,
Son bir hatýra...


07.09.2013 / 20.11.2013 /02.02.2016
Cahit KARAÇ


Sosyal Medyada Paylaşın: