KÖYÜM DÖNERÝM SANA...
Ne diyeyim, Karayurt’um ben sana.
Adýn geçti yine daldým ummana.
Uzaktan sevmekte güzeldir amma.
Mezardan temaþa baþkadýr sana.
Gurbetlik yol versin geleyim sana.
Daðlarýnda navruz ikram et bana.
Bütün sevdiklerim yatar baðrýnda.
Zamýný gelince,yerin, varmýdýr bana.
Maþatta yaylamak güzeldir ama.
Birde ormaný olsa,can katar cana.
Daðda keklik sesin varmýdýr hala.
Mezarlýktan geçmek zor gelir bana.
Karlar kaynak olur pýnarlarýna.
Yastý pýnarýndan, iç kana kana.
Nice pýnarlardan su içtim amma.
Boncuklu’nun suyu, kevserdir bana.
Herkes gelsin yayla zevki tatmaya.
Aðustosta yorgan ile yatmaya.
Baharýn gelince haber ver bana.
Zamaný gelince köyüm, dönerim sana.
Anam,Babam,canlar yatar baðrýnda.
Çok memleket gördüm, benzemez sana.
Bir metre çukuru ayýrt et bana.
Vaktim dolunca, sararsýn baðrýna.
Erol’umun çoktur sitemi sana.
Kapýnda bir lokma, yokmuydu bana.
Unutulup atýldýk, bizler yabana.
Azrail geldinde,gelirim sana.
30-1-16 Erol Köktaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.