Þimdi gecenin sessizliðini dinleyen bir ben varým
Bir de benim sessizliðime ses olan nefesim,,,
Duvarlar üstüme üstüme geliyor sanki
Ne ben sýðabiliyorum bu evin içine,ne de evin kendisi kendine...
Her yerde oraya buraya daðýlmýþ bir þeyler karman çorman
Ne ben toplamaya çalýþýyorum ne de daðýtmayayým diye uðraþýyorum...
En son ne zaman gülmüþtüm ya da gülümsemiþtim hatýrlamýyorum
Gittiðin günden kalan acý bir gülümseyiþ hala yüzümde; o da aðlamaktan beter bir ifade....
Ne kadar beklesem de gelmeyeceðini biliyorum,gidenin gelmediði yerdesin çünkü;
Benim gelebilme ihtimalim olduðu halde ben bile sana gelmeye korkuyorum....
Gelirsem dönmem bilirim ,,, kalýrým uzanýrým yaný baþýna gömülürüm..
O her harfine kurban olduðum adýn yazýlý musalla taþýný görürsem dayanamam ölürüm....
Resmini de kaldýrdým zaten öyle boþ bir çerçeveye bakýp durur gözlerim
Ne kendini görmeye takatý var zaten; ya da görülmeye deðer bir þey yok ki görmüyor o yüzden...
Gün aðaracak birazdan ve ben yavaþ yavaþ sahte yaþam belirtileri göstereceðim
Kalkýp oturduðum yerden musalla taþýndan farký olmayan yataðýma uzanacaðým...
Gece oluncaya kadar.....uyuyacaðým
Ya saatlik ya sonsuz bir uyku......hangisi yazýlmýþsa kaderime....onu yaþayacaðým...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.