“-gayfaya-bacaya veres(iy)e etdirmez gapýnýn eþiðinde golumdan dutardý nazlanmama filen musade etmez guþa(ðý)nýn arasýndan dürülü kim bili(r) kaþ yumurta satýp da sakladýðý kýyat parayý ponturumun cebine dýkardý
“-aman yavrým, ye iþ de cýðara iþme olu(r) mu parasýný el alý(r), dumanýný yel alý(r) deller iki ðün sonura çoluk-çocu(ðu)nu gucaklamaya gaksan, senden yüz çeviriler deðer mi..
yoldan gedennerin iþdiði bile insaný nevrini bulandýrýyo zýkkýmýn kökünü içecesiceler iþmeden gedesiceler bilmen ki ne bulu(r) da içerler iþdiklerine ðöre bi ilece yarasa canýna minnet ne yüzlerinde mesmurlu bi beniz ne gözlerinde bi nur, görme(z) mi(si)niz
yolda sokakda bile ðörme(z) mi(si)n tan, tan, tan.. öðsüre kansýra kendilerinden geçip gederler hiþ bi eceliynen de ölen var mý hunnarýn kiminin ayaðý, kiminin boðazý kesilip batýr bi de insanýn caný yanýyo analarý neliklerinen böyütdü deye hele onnarýn kendilerine etdiklerine bak.”
“bilmen yalan bilmen essah valla, bunu fakýr dö(v)letler içerimiþ gavýrlar çýkarýmýþ bunu daa gendi i(n)sannarýna iþdirmezimiþ bizim dö(v)let düþünmemi ki acabýnaola
evlendik, mükellef olduk; mýhdar; angarya da su yolu gazýlacaðýnda bile; “-bobandan ayrýsýn, çocuðun okula ðediyo diye önde ðeden beylerinen bir dutdular gönüllerine ðöre salma saldýlar garýnca gararýnca elden geri galmadýk Allah ne verdiyse çoluk çocu(ðu) elin eline bakýtmadýk
aç-açýk gomadým elden geldikçe çoluk-çucu(ðu)n nafakasýndan kesip de aðalarýnan-beylerinen sidik yarýþdýrmadým elin esgisini keydirmedim kendim de keymedim þükür.. Allah çoluk-çocuma da nasip etmesin
emme Allahý var, ne-zman bi epap cýðara dutsa ne-zman höyle “datlý datlý bi de ben tellendireyin” deye caným çekse Iramatlýg Ebemin hayalý dikili(r) anacýma “-parasýný el alý(r), dumanýný yel alý(r).. marazý sana galý(r).. iþme yavrým hu zýkgýmý”
“-bi teneden n’olcak” deye kendim ikna olsam da “-yavrým bu zýkkým zatinden bi teneynen baþlarýmýþ ti(y)reki olu(r)sun da yazýk deði(l) mi sana içenner sanký burakmak isdemeyo mu o cýðarayý buraksa bile cýðara onu burakmazýmýþ kine” deyoru valla uzanan elim etiþmeyo, varmayo tabakaya
abdas-namaz ehli olan ötekine “-gýý aba yaþýn vardý varca(ð) yere, akrannarýn galmayýp batý ga(yri) hu çalýp oynamayý buraksan da göp-gözel abdasýný alsan da namazýný gýlsan ya”
“-ne bileyin valla ay bacým can çýkar huy çýkmaz demiþler; namaza dursam da aklým bireþ sonura etçeðimiz henkde ”
“-gý aba ö(y)le deme gý bak valla bi(r) baþlasan var ya, çok deði höyle bi(r) ay vakýdýn geçirmeden kýlsan hiþ gorkma evel-Allah alýþý(r)-ðedersin valla bi daha buraðamazsýn” demiþ
o da; “-ay gelinimiiiz, valla var ya sen boþ ver çalýp-oynamayý da sen namazý üþ günce(ði)z bi boþla bakalým bi bi ta(ha) gýlabiliyon mu?” demiþ ya
o namert olasýca, olmadan gedesice ýrcat edenneri yerler yeyesice cýðara da ayný mitli ö(y)leymiþ iþdee boþlayamazýmýþsýn bita ” deridi zavallý..
hani; ebem; elinden-avcýndan irkildipde ele ðüne ðarþý, beni mahçýp etmediði ne-zman bi yanna ðediyosam cebime zorunan soktuðu para var ya..
“-aman yavrým cýðara iþme” der baþga da biþiy demezdi ya valla gözümün öðünde, böðünkü ðibi hayalýmdadýr.. elim varmaz bana ilk torun deye de olsa düþgünnüðünü bilirin ya beni anama bile emanet edemediðini benim eyinniðimi isdediðini... yeniyetmeyken epaplar, nayetinde otlanmaðuçu tabi “-buyur, burdan yak” deye keyf ba(ðý)þlayollar “-iþ” deye yedekleyollar, ý-ýh dedikmiydi, öte yandan biri; “-len olum garýlar bile içiyo” de(r)llerdi goya adama gaz veriyollar, özendirmeð uçu,
oyusa ebem; o öykesi niyeydi, cýðaradan ne zarar gördü ne alýp-beremediði varýdý bilmen, ne bobam, ne dedem ne damatlarý, cýðara iþmezleridi ki
haaaa… bi seftesinde bazara gederkene gamyonda biri cýðara iþmiþde “-nevrim bulandý nusibetin garýsý neyder kine bu torununu torbasýný filen sarýp-kokma(z) mý ki çoluk-çocu(ðu) nasýl gatlanýr kine” deye deyviridi
de! onculayýn ý-ýh; gayfaya ðedip-geldim mi hakgaten evdekinnerin yüzü buruþuyo bizim velet bile “-bubaa gene cýðara mý iþdin deyo” öpmeye ðaksam, baþýný öte çeviriyyo ikrah.. mubarek de ta içine ðadar iþleyo insanýn, bi burnunu atda taný, ciðerlerine çekti(ði)ni var sen hesapla gari
emme bi varýsa sineðiken sinek bile biliyo canýnýn gýymatýný cýðara içen adamýn yakýn semtinden geþmeyo
bi de varýsa; valla bilmen yalan, bilmen essah bu gapba-malýný gavýr bize satarýmýþ da kendisi içirtmezimiþ söz temsili kendi dövletinde on liraysa bizikinnere iki buçuða satarýmýþ hemi de cavýrýn cýðarasýný içen bi da baþga cýðara içemezimiþ alýþgannýk yaparýmýþ bizim böyükler bunu anlamazlar mý ki!” ..
“-dö(v)lete olunca üþ guruþlug vergiden gaçan ca(ð)aracý her gün Amarkaya iki paket cýðara parasý eþþekliði gabil eden þikat etmez sýrtýndaký semerden Amar(i)ka olmak varýmýþ, Amarka… donunu endiren seðidiyo adama.
“ne var gari ya?”
DÝPNOTLAR
salma: köy bütçesine katký payý tireki / tiyreki : tiryaki, düþkün huy : karakter, davranýþ tarzý, Tabiyat, haslet, yaratýlýþ bita, bi ta; bir taha, bir daha ðediyosam, gediyosam; gidiyor olsam, gitsem,
Ebem Iramatlýk Döndüce idi..
Resim Çatkýlý (Musdulu Dedenin hanýmý Hatma Ebe / Fatma Güldal) Allah Rahmet eylesin. kendisi erkekler gibi kahvehaneye oturur, sade kahvesinin yanýnda cýðarasýný tüttürürdü
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.