Kafkasya’da bu sabah hava çok soðuk, Etraf çok sisli,yaðmur kapýda sanki. Ýnsanlar gülmüyor,yüzler donuk, Çocuklarýn çantalarý çok aðýr, Yorgunluktan,ayaklarý gitmiyor ileri.
Baloncu amaca gelmiþ yine okul önüne, Ama bu sefer pamuk helvasý’da var ellerinde. O nasýl üþümüyor ben anlamýyorum, Bu soðukta kalýn bir mont yok üzerinde, Ama çocuklar için gülümsemesi yerinde, Baloncu amca ekmek parasý derdinde.
Çocuklar seviyor onu ve haline üzülüyorlar, Çünkü her gün balon alamýyorlar, Hayat bu kimini aðlatýr,kimini güldürür, Ama, Bu seferlik pamuk helvasý ile idare ediyorlar.
Kafkasya’da üzümden þarap üreten çok, Cam fýçýlarýn aðzýný balon ile kapatan da çok, Yani,baloncu amca hiç ummadýðý anda, Bütün balonlarýný satýyor,kýsa bir zamanda.
Bugün de çok þükür evine ekmek götürecek, Küçük evine girecek ve yýllar önce kaybettiði, Çok sevdiði,karýsý ve çocuðunun fotoðrafýný öpecek, Allah’a niyaz ederek,yalnýz yarýnýný düþünecek.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Vagif Seyyah Hüseynov Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.