Sabahýn seher vakti alaca karanlýkta Soðuk bir rüzgar esti üþüdü birden tenim Gölgeler oynaþýrken karþýki viranlýkta Balkonun kuytusunda yaþ döken yine benim
Düþünürken maziyi eski günlere gittim Ýçin için eriyip gün sayan gönül iþte Kalbimi ve ruhumu geceye esir ettim O son buluþmamýzý gören benim her düþte
Olmayacak hayaller peþinde koþtuk yazýk Kimi zaman öfkeyle isyaný vurduk dile Geçerken gençlik çaðý kalmadý aþka azýk Ders olsun bu aleme güle aþýk bülbüle
Neyleyim ben baharý günlerim oldu zindan Yaðmur yaðmýþ bana ne soldu ebemkuþaðý Serbest býrak ruhumu yeter artýk gardiyan Ýþkenceden uzak tut yaralý bu aþýðý
Bunca yýl oyalanýp aþk için koþtuk boþa Þimdi mavi göl gibi sakinleþtik durulduk Sayende bedbaht oldu yüreðim döndü taþa Eremedik murada yalnýzlýða sarýldýk
NÝLÜFER SARP 12. MAYIS.2015 Sosyal Medyada Paylaşın:
Nilüfer Sarp Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.