Bir kurgunun içinde hissediyorum kendimi
Beynimde karma karýþýk düþünceler
Geçmiþimde ki izleri silmek istiyorum
Hangi yöne dönsem karþýmda sen
Neler oldu böyle bize
Dipsiz bir kuyuda gibiyim
Karanlýklar sardý her yanýmý
Tünelin ucundaki ýþýk da söndü
Duvarda ki saat durmuþ
Akreple yelkovan gösteriyor maziyi
Yoruyor benliðimi yaþadýklarým
Hiç deðiþmedi sana olan duygularým
Bozuyor ayak sesleri gecenin sessizliðini
Korkularým kesiyor hayallerimin önünü
Bir daha görecek miyim seni
Siyah beyaz düþlerimde
Elimde sýr gibi sakladýðým günlüðüm
Sýrada bekliyor unutmak istediðim anýlarým
Kendimi hiç böylesine aciz hissetmemiþtim
Gözyaþlarýmdan yazdýklarýmýn hepsi silindi
Keþkeler zincirinde tükeniyorum
Ýyikilere sýðýnýp
Eðer çözüm olsaydý ayrýlýk
Söyle adaklar adanýr mýydý hiç
Bu denli çaresiz kalýr mýydým
Korkularým kement gibi boynuma geçer miydi ...
Refik
22 . 01 . 2016
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.