Yağmurlasan'da bu kenti baştan sona bir gün Ümit Kırlı
Yağmurlasan'da bu kenti baştan sona bir gün
Heyecanlý bir tayfa sürgüsünü çekiyor her gece gözlerimin gözlerinle buluþtuðu yerde ki zamanýn sesinle yaþamýþým sanki bu çað gibi gidiyorum ona sözlerinin beni teselli dileði bu biraz
þimdi senin ellerin bir kavganýn direncinde kutsallaþýp çözecek yaþam baðýný dünya cürmünden
gel benim duruþumda bir yanlýþlýðýn var senin içimi gererek geçir bu gülüþünü kalp denen þey yorulmam için var seni sevmekten
bir þey var senin yüzünde kendime rastlamak gibi daðýlmýþ suratýmý toplayan bir begonya halisin -kim bilir-
belki beyazlýðýnla baktýðýn bir bulut yer yüzüne vücudun olur ya yüreðin bana su taþýr kendi ýrmaðýndan bekliyor olacaðým bir kuþ kalbi gibi tedirginliðimde
yaðmurlasan da bu kenti baþtan sona bir gün savrulmayacak senin adýn diye zarif yapraðým
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ümit Kırlı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.