Çile yorgunuyum bitkinim olduðum yere yýðýlacak gibiyim Çok isterdim yarenim olsun onunla aðlayým onunla güleyim Çok özledim gülmeyi gerçek sevgiyle seveyim sevileyim Ne zaman býkacaksýn benden acýmasýz çilem
Çile fýrtýnasýna tutuldum yok gitme diyen elimde tutan Kör saðýr oldu bütün sevdiklerim yok sesimi duyan Tek baþýna savaþacaksýn yine gözlerin yaþlý yüreðinde yaran Ne zaman býkacaksýn benden acýmasýz çilem
Çile seline kapýldým götürdü beni ummadýðým yerlere Esaret altýndayým asýrlardýr hasretim aðaçlara çimenlere Dört elle sarýldým yalan sahte tebessümlere Ne zaman býkacaksýn benden acýmasýz çilem
Yapabildiðim bir þey yok çile bataðýnda debelenmekten baþka Ýnsanlar tutarsýz duygusuz bencillik en baþta Birbirini yok etme peþinde insanlar her yer kargaþa Ne zaman býkacaksýn benden acýmasýz çilem
Burada da kol geziyor haksýzlýk zulüm yalanlar Yaþam hakkýný kaybeder burada korkak pasif olanlar Önce kendine güveneceksin savaþacaksýn faydasýz aðlamalar Ne zaman býkacaksýn benden acýmasýz çilem
Deðerli yorum görüþ ve önerilerinizi bekliyorum. Saygýlarýmla Name Koç
Sosyal Medyada Paylaşın:
tekefsanem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.