Günlerin kaydýraðýndan inerken düze, bir çivi çakýlýr narin yüreðimize Gerçekle düþ arasý bir yalnýzlýk torbasýdýr gönlümüzdeki, kapýlýrýz düþe Sesler çoðalýr içimizde, telaþla sorarýz ‘günlerden ne’ diye takvimlere! An hüzün, içimizdeki yalnýzlýk zilidir, çaldýkça gülümseriz yiten günlere
Hangi yanardaðýn artýðý gönlümdeki daðlar, kuþlarýn çýðlýðý var pencerede Eskimiþ pabuçlar gibi sevdalý gönlüm, hýrçýn sular akmýyor artýk derelerde Hangi mayýsýn çiçekleri ah göðsümdeki! Uðultuyla seviþiyor aþk yüreklerde Uyan ruhumuzda asýrlardýr uyuyan insan, seni arýyoruz þu dar günlerimizde
Susadýkça aþka, terli imbiklerden geçirip seni ararým yitik mezralarda Özgürlüðe aðýt yakar gelinlik bir kýz, öfkeli kalabalýklar daðýlýr zýlgýtlarla Karanlýðýn giysisini ilikler aþk, ezgin gölgeleri çiðner bir adam uzaklarda Kýrgýn seviler özleme sobelenir, kelepçe mahmuzlarý ýþýldar zindanlarda
Alnýmýzdaki utkumuzu çalamaz haramiler, denizler dolacak bir gün millerle Gözyaþýnýn rengi gridir, bedelsiz sevinçlerimizi boyayamaz kimse renklerle Bir gün batýdan doðacak güneþ, Mevlana Yunus ile gelecek aþkýn düðününe Kucaklayacak tüm canlar birbirini, yeni hikâyeler yazýlacak hayat günlüðüne
Selahattin Yetgin
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selahattin YETGİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.