Kar Düşleri

Kar tatili olurdu
Eve gitmek zorunlu
Bir top oynardýk okul bahçesinde
Hoca bizi kovardý..
Doðru ya gençlikte çýlgýnlýk da vardý
Ve sýcaklýk yaðardý
Annemin " hadi oðlum hava soðudu eve gel "
Sesinde

Yýllar geçti
Deðiþmedi kar öyküsü
Diyarý gurbette ayaz makamý
-35inde soðuðun ince parkayla gezdiðimi bilmezsin
Ve içliksiz, boranlarda raksettiðimi
Anne , bilseydin ne deðiþirdi
Yüreðine karbeyaz bir kahýr iliþirdi

Buz tutmuþ nehir kadar dingin
Üstünde paten yapan çocuklar kadar uçarý
Þehrin , buzdan kalelerinde erirken gençliðim
Þikayet deðil iftihar ediyorum
Hüznümün rengi stepler kadar sarý

Bugün ocaðýn ortasýnda , baharý yaþýyorum
Buz düþlerim , hafsalamdan silinirken bir bir
Parkasýz ve þapkasýz gezdiðim sokaklarda
Yüreðim üþüyor anne ,
Gecenin bahara deðdiði safaklarda
Gözümden yaþ ve kaygý düþüyor anne
Ayazý özlüyorum

Sosyal Medyada Paylaşın: