gün gelir de.. seni seven gönlümü viran býrakýp gitme arsýz otlar sahiplenmesin yüreðimin sahipsizliðini boynu bükük kalýrým dikenli otlar arasýnda kendiliðinden bitiveren kýrçiçekleri gibi...
gün gelir de.. hayat duraklarýnýn birinde bekletirsen biçare yüreðimi boþ bakýþlarda kaybolurum aklýmý ararým bilmediðim yerlerde..
gün gelir de.. içimde taþýdýðým gizli bahçemde bahar dallarýmý kýrarsan þakýyan bülbüllerin güllerini kesersen yaþam dokunuþlarýmý ruhumun küflü mahzenine mahkum eder giderim..
korkularým iþte bunlar sevdiðim yaðmurlarda ýslanýp ürperiþim gibi biliyorum bana delisin diyeceksin Ah!.. sevdam içimden geçenleri böyle sesli düþünmesem sen birtanem nereden bileceksin...
Bahar Tülay Kýran
Sosyal Medyada Paylaşın:
baharca57 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.