acıları boşaltan güçlü ruh

acýlarý boþaltan güçlü ruhum
zorlama kendin bu denli
aynalarýn gösterdiði gibi her þey apak
birbirine tutkun sevgiliye de benzemiyor hiçbir þey
hiçbir þey- þey bile deðil

hayalini oynadým bütün rollerini hayatýn
bana da inanma inancýn da yitirme sakýn
aradýðýn bende- bende yokum yalandý her bir þey
yüklediðim acýlar hiçbiri
hiçbiri bana ait deðildi bile hiçbiri
yoldan geçerken topladým
sessizlerin elinden çaldým
boþalttýn sandým geniþ boþluðun var sandým
üzdüm-mü seni yoksa
af dileyebilirim

bitmedi verimli ovalar at baþý daðlarý memleketin
lekesini temizledim yenlerin
eril insan topluluklarý mezat’a çýkmadý henüz
siyah karanlýklara diktim mumlarým
þafak söker sökmez ýþýldayacak göreceksin
ilk senin pervazýna konacak kuþlar pencerenin

kýþ kuraklýðý da bunaltmasýn
körebe oynayan sönük yýldýzlarda
mahþeri kalabaklarda ürkütmesin
gözler aralý bakýþanlar gördüm düþümde

geliyorum sana yarý geceden sonra
yarýn senle benim- bizim- hepimizin
insan kimilerimizin
seviyorum seni ey ruhumun düþ- lemi
senide seviyorum doðru yerde ki insanlýk
hazýr olduðunda çaðýr gelirim
göçüyorum çok bekletme þimali
29.12.2015 22.10 anlýk





Sosyal Medyada Paylaşın: