yüzüme dökülen
zamansýz bir nehrin þýrýltýsý
bu þarký…
sandal aðacýnýn özündeki pýrýltý
yapraklarý kokusu aþký ödüllendirir
tanrý’nýn merhametine sýðýnan daðlar
ellerimi okþayan serçeler bilir
bana ait hiçbir þey yok
sende
bense þehrin bezgin gezgini
uykuya uyanan gözlerimin dilencisi
sokak sokak gölgeni aradýðým ruhun amansýz vaveylâsý
rüzgârýn boynunu kýrmýþ gökdelenler kadar yýkýcý kederler
yýldýzlardan düþen ýþýk kelebekleri bilir
hasretin kýrýlgan melodisini…
bir yokluktan bir yokluða koþan hüznün kamburu
acýnýn haykýrýþlarýný dizginleyen acý mavilik
tüm bulutlar ve gök kandilleri þahit
bitip tükenmeyen bir tutkunun yangýný bu sözler
karanlýk dehlizlere çaðlayan
iþaretlenmiþ aðaçlar
kýyýlmýþ odunlar gibi güneþten, topraktan uzak
senden uzak, ölüm kýlýcý kadar þahmeran
tüm kuþlarý karanlýk bir avluya gömmüþ kader
kalbim-
orada aþk ölü-
mü?...
yosun tutmuþ taþ mezar sinem
sisler, küller arasýnda uyuyan karanfil
dilim sonsuzluða aðýt tüttüren elem buðusu
begonviller ve sabahýn ayazý þahit
gönlümü bilir acem bülbülleri
uyansýn yansýn nehirler
tüm sevenler bilir
aþk ölü taklidi yapsa da
- asla ölmez…
ayþe uçar
25-12-2015