MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Zeki Müren Üstüne Gece Konuşmaları (Baha Öztop & Şükrü Özmen)
Şükrü Özmen

Zeki Müren Üstüne Gece Konuşmaları (Baha Öztop & Şükrü Özmen)



**

Bulut penceresinden bizi gözleyen
Bir kuþ mu bir melek mi bir ehram mýdýr
Yüzümüze çarpan bu sesli hüzün
Bize tanýdýk mýdýr yok yaban mýdýr

Baðýmsýz bir düþ daha kurmadan
Ölmesin güvercin sönmesin ateþ
Yoksa biz bir aþkýn..nereden bilelim
Bizi ve alemleri yarattýðýný

Kaderin kederi alemin elemiyiz
Sükutu gömmek bilip hayyý göðsümüze
Beni yavaþlatsýn bizi bekletsin
Bu düþük yoðunluk bu sonsuz gece

Ederi nedir ki bir papatyanýn
Göðsümüze sürsek usaresini
Bizi pusatlandýrsa ya orman
Aðacýndan dal verip usulluðundan bir de

Bir koþu gidip zeburdan bir ayet uyandýralým
Aðlayalým ve gözyaþlarýmýzý Yeþilköy’de býrakalým
Ah dünya diyelim seni sevelim mi
Yoksa senin canýna mý yanalým

Yüzümüz balýða yakýn aklýmýz tamamen esrik
Zeki olmasa da Müren de balýktýr neticede
Rakýysa tamamen teorik


Þükrü Özmen..



**

Aðzýmda durmaksýzýn büyüyen cümle
Yýldýzlarýn yýrtýldýðý tam da þu an
Ah bu ne yalnýzlýk
Kimi zaman kimsesiz kimi zaman an

Beni deðil seni de delen aksak
Radyonun mýrýldandýðý sestir bastýran
Ben bu camiden de geçtim nerede hakikat
O azgýn rüzgar, o yalnýz tabiat

Ve buruþturup attýðýmýz aþk sonra
Böylece bir yangýný tam da küllerinden
Dingin ve bahtýný sorgulamadan sanma ki
Geniþ bir göðüs ile yaratýlan alemden
Seni anlatýyorum dur daha bitmeden

Bulutlar ayaklanýp kaldýrýyor baþýmý
Bu nafile çabadýr beni yavaþlatan
Ah þurada dikili aðaç uzak orman
Ve yüzüme bakýp bakýp kanatlanan kargalar!

Sen ormaný düþündüðünde kalkan asfalt
Geçtiðin sokaklarda inleyen muhakkak
Bu terzi var al bunu saklý bir makas gibi
Ne yazýk sonunda kuma girdi de

Seni ve kalbini anlamaz bu tabut
Cebinde topraðý sorguladýðýn zaman
Suyu anlat ona o der ki deniz mi?
Yosun dersin bir de belki tevrat
Alacalý kelimelerdir bunlar al bunu de
Vazgeçtim de sýkýldým de boþ ver de
Öyle yorgun öyle muhtelif öyle iþte öyle

Bir köprü düþün adým attým bitirebilirdim de
Ve þimdi tam da aðlaya bilecekken
Gelen ilk esnemeyle küfre ilk adýmý atýverdim

Bahtýma bir güneþ doðmayý versin
Gönlümün ýþýðý gözlerin yeter

Baha ÖZTOP





Þükrü Özmen

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.