. kanýn izini sürdü gece patlayýp çoðaldý ölüm duvarlarýmýz aðýrdý çocuklar; mermi uykusuna daldý aðaç yolunu deðiþtirdi bizi görünce kýrk kýyametten döndü dünya dilimiz o yaðlý urgan sözünü tutamadý
þimdi karanfil koyuyoruz soðuk kaldýrým alnýna mum yakýyoruz daha iyi görmek için bir böceðin ezilme korkusu bu maðaralarda uyuyan ve yine bir anne yaðmur topluyor saçlarýndan .
Sosyal Medyada Paylaşın:
CigdemGüner Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.