Ömrümden dökülen her yaprak senin
Savursun rüzgarlar, ardýnca gülüm
Hasreti göðsümde bir tek busenin
Kapýmda beklerken vaktini ölüm
Bu aþký sardýðým kundak umuttu
Zaman örseledi, hasret kuruttu
Nihayet yasýný baykuþlar tuttu
Vahaydý, çöl oldu biçare gönlüm
Belki de sen deðil, aþktý muradým
Belki de hicrandý lügatte adým
Belki de bir ömür hüznü aradým
Ondandýr yalnýzlýk benim ödülüm
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.