Ezgiyle mayalanan özlemlerin yýðýnlarýna attým bedenimi O uðultulu sessizlikte doðmamýþ hüzünleri okþadý ellerim Gök tarlalar içerisinden geçerek ben yine sana yürüdüm Haþhaþ bakýþýnýn derin kuyularýndan sular içtim kana kana
Uzun bir köprüdeydik seninle bir düþte, ellerin yüreðimde Sen bir bulut koparýp göklerden tutuþturmuþtun ellerime Þaþkýn bakýþlarýmýn bentlerini yýkarak çaðlýyordu serin sular Ve ben ellerini kavrayarak, gür sulara atýyordum bulutlarý