Tanýyamaz insan, tanýdým dediklerini, Unuturmuþ bir tatlý dile, tüm çektiklerini. Düþersin, kalkarsýn’da artýk tamam dersin, Bir darbede elinden tutandan yersin.
Bir baþkasýndan öðrenirsin, tanýdýklarýný, Acý olanda bu ya tanýdýðýný sandýklarýný. Anlam veremezsin sana yaptýklarýna, Eyvallah dersin hayatýndan çaldýklarýna.
Sonra yere düþmüþ bir çocuðun, dizlerinin acýsý, Tamda göðsüne çöker, ihanetin býçaksý sancýsý. Yaþada gör demiþ eskiler, kalk dersin kendine, Sonra yenilerini eklersin, dost bildiklerine...
Halil Ýbrahim KOÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Halil İbrahim KOÇ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.