Ýnsanlar ölür, kinleri, nefretleri Ve sýska bedenler Mahpusta insanlar ölür Ama umutlar ölmez yarýnlarda ve hayaller Sað kalýr insan büyük düþlerde
Böyle gelmiþ olabilir ama bu böyle gitmez Zincirler çürür ama köleler ölmez Esaret prangada deðil yürektedir Delmeseydi daðlarý Kerem Ya da yitirmeseydi aklýný Mecnun Haklýsýn, derdim o zaman belki Âþýklar da ölür
Rüyalarý küçümsemiyorum Yanlýþ anlama beni sakýn Bir rüyayý gerçeðe döndürecek kadar kahramaným Kendi masalýmda Unutma ejderhalar da ölür aðzýndan çýkan dumanla Ama ateþler ölmez, bilmelisin
O halde hala korkuyorsan ölmekten Hadi tut ellerimden Yaþamaya yemin edip ölümü öldüreceðiz Ve tarih utanacak bu kez korkaklýðýndan Ve nihayet son bulacak savaþ Yeniden doðacaðýz Cemal Süreya’da
25.11.2015-02.55-Ýstanbul Sosyal Medyada Paylaşın:
Abdulkadir Güngör Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.