Öğretmenim

ÖÐRETMENÝM

Alfabe kadar basit deðildi hayat
Kýrdýlar beni, fiþlerimi çaldýlar
Senin o öðrettiðin gibi olsaydý keþke
Mutlulukta yazýldýðý gibi, öðretmenim

Hüzünleri tek tek dizdiler önüme
Kalk bakalým, hayal kurmak senin neyine
Bir avuç saadeti koydular cebime
Sevmek senin neyine dediler, öðretmenim

Hayat bir oyun deðil, çalýþ dediler
Bu büyük bir yarýþ, koþ dediler
Ellerini omuzuma koyup, çök dediler
Yanlýzlýk sýnýfýna attýlar beni, öðretmenim

Kalbimi alýp söktüler içimden
Duygularýma silgi çekip döktüler
Bir garibana çevirip gittiler
Sen gibi olmadý kimse, öðretmenim

Þimdi heryerde bir sen arýyor gözlerim
Kimseye inanmýyor, kapalý hislerim
Ýnancýmý çaldýlar, yoksul yüreðim
Kimse sen gibi olmadý, öðretmenim...

( öðretmenler günü anýsýna...)

( Hüseyin TORUN 24.11.2015 )
Sosyal Medyada Paylaşın: