Çünkü sevmek kendine ait bir þeydi insanýn Ruh gibiydi, öyle sonsuz Beklentilerle büyütülen duygular vefasýz duygulardý Bu dünyaya özgü bir þeydi vefasýzlýk da Beklemek hep eksik, hep yarým Sevmek ise iki cihanda da sevmekti Sevmek yeryüzündeki hiçbir þeyle ifade edilemeyecek kadar güzeldi Ve þu dünyadaki bütün duygulardan daha gerçekti Sevmek insanýn kendiyle, duygularý arasýndaki samimiyetin adýydý Kimsenin görme imkâný olmayan her mevsim ayrý kokan Ve her mevsim taze olan bir çiçekti sevmek Hesapsýzdý, yatýrýmsýzdý Sevmek kendi kendine sevmekti en çok Sevmek O olmaktý Onun varlýðýyla hesaplaþacak bir sen bulamamaktý çoðu zaman Kendine bile onun tarafýný tutmaktý sevmek Ondan baþkasýna kör olmaktý Onu tanýdýktan sonra baþka bir ihtimali bilmemek Hatta ihtimallerin varlýðýný bile unutmaktý sevmek…
yusufhan baycan-sevmek þiire benzer
Sosyal Medyada Paylaşın:
yusufhan Baycan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.