Mevsimleri Unuttuk

Mekân sýnýr çizemez gönlümdeki sevdaya,
Günler gelip geçse de, hep yolun baþýndayým.
Ellerim eþlik eder, dilimdeki duaya,
Yanaklardan süzülen, o billur yaþýndayým.

Göðsümün kafesinde ritme döner acýlar,
Yaðsýz teker gibidir, aðýr aðýr gýcýlar,
Bakmaktan yorulurum, dizlerimde sancýlar,
Gözlerinde gölgeyim, kirpikte, kaþýndayým.

Ruhlarýmýz kýskaçta, biteviye devinir,
Bedende sevda varsa, bütün varlýk sevinir,
Herkes ýþýða çýkan eseriyle övünür,
Dünyanýn ne ekmek ne bir kaþýk aþýndayým.

Bulutlarda dolaþýr, yaðmura karýþýrým,
Vuslata koþar adým, zamanda yarýþýrým,
Kötülüðü unutur, düþmanla barýþýrým,
Muhabbetle süslenen, bir dünya düþündeyim.

Sular durulmak bilmez, menzilimiz yokuþta,
Mevsimleri unuttuk, gözlerimiz çýkýþta,
Can buluruz bir an da, can veririz bakýþta,
Ayaklarýn altýnda toprakta, taþýndayým.

Sosyal Medyada Paylaşın: