DUYGU / SALIM

DUYGU / SALIM



Bükülsün bu dizlerim, kader aðý örerken
Kaybolan umutlarýn buðulu caddesiyle.
Hüznüm alýp benliði yerden yere sererken,
Telafuzsuz ömrümün yazýlý maddesiyle,
Aðlamasam mesala demesem duygusalým
Benden biraz öteye gitmese duygu salým.


Vurup bütün efkarý þu harabe evlere
Enkazlarý yükleyip dengelesem kârýmý.
Baðrýmda filizlenen sönmeyen alevlere,
Tutarak gün görmemiþ buz gibi inkarýmý,
Daðlamasam mesela demesem duygusalým.
Benden biraz öteye gitmese duygu salým.


Gerçeklerle yalanlar kalbimde vuruþurken
Çoðul sitemim olsa can alacak meleðe.
Üstüne el deðmeyen sayfalar kýrýþýrken,
Bir kaç mavi çabutu alýp eðik direðe,
Baðlamasam mesela demesem duygusalým.
Benden biraz öteye gitmese duygu salým.


En karanlýk yerinden topraða gömüversem
Çalarak gökyüzünden kapkara bulutlarý.
Zihnimde tutuklanmýþ düþleri göðe sersem,
Bembeyaz bir yalandan çekerek umutlarý,
Saðlamasam mesela demesem duygusalým.
Benden biraz öteye gitmese duygu salým.


Son nefesi almadan defalarca düþünsem
Aðlarken gülmek gibi susup baðýrmak gibi.
Sonra yatýp bir dize özden içeri sinsem,
Vurulsam sessizliðe hýrçýn bir ýrmak gibi,
Çaðlamasam mesela demesem duygusalým.
Benden biraz öteye gitmese duygu salým.


ELÝF KESKÝN KARABULUT..../ ÞÝÝRLERÝN ÞAÝRÝ...
2008/ OCAK


Sosyal Medyada Paylaşın: