Kibrin nefis kokan nefesi Gönülleri esir eden kafesi Ýnsanlýðý bitiren zulmün sesi Geliþinle yýkýldý Gül kokan Nebi Nur Muhammed Nurdan Ahmed Sarsýldý ilk önce Zulmün sesi Ta kisra da duyuldu sesi Zemin kaydý ayaklarýnda Kesildi cümle neþesi Ebu cehil ile tayfasý Ah doðurmayaydý anasý Sana ne kadar çile çektirdi Ah o kahrolasý Ýlk gülüþün geliþinle Nur gibi doðdu âleme Yetim doðan Muhammedül emin Âlemlerin güneþi Kan kokan cahilliye devrini yýkan Gönüllerin iman güneþi Sensin ya Nebi Nur Muhammed Nurdan Ahmed
Allahýn adýyla ismini andýk Nura gark olduk sana inandýk Sana ümmet olmak Nasip olmaz her kula Aþk ile lisan ile Allah dedik Muhammed dedik Döküldü cümle günahlar Bir bir güldük sevindik Kerim olan Rabbimiz Acýdý cümle kula Gönderdi seni Rahmet diye âleme Seninle güldü hayat Seninle kýrýldý Kölelik zinciri Yok, oldu zulüm Yýkýldý putlar Ýnanmayanlar etti hayret Nasýl olur bir yetim Olur Peygamber Yüce Rahman Âdem peygamberin alnýna Koydu nurunu Ona bu habibimin nuru dedi Nur Muhammed Nurdan Ahmed
Geliþine nuruna merhaba Geliþinle nur doldu sabaha Nurlar doldu karanlýk akþama Seninle nura gark oldu beþer Zalimler kalesi yýkýldý birer birer Daha görecek onlar neler neler Yaþayacaklar kahýr dolu geceler Zulüm bitti güldü cümle âlem Dünyaya gülüþüne verdin selam Sustu diller sendin söyleyen kelam Nur Kur’an tamlandý Nurla sundu bize bin bir âlem Bakýþýnla gülümsedi nurdan âlem Cümle kâinat sana verdi selam Sana iman etmeyen Ýman sýrrýna eremez Helal kazanmaz Helal yemez Sen gelmeseydin Ne olurdu halimiz Nur Muhammed Nurdan Ahmed
Aman isteyen verdin aman Cümle gönüllere oldun can Kelamýna cümle kâinat verdi selam Kelamýna doydu insanlýk aldý derman Yüce Rabbim Rahim Her þeye Kerim Nur Muhammed Nurdan Ahmed
Seni yolunda nurlar bulam arayam yolunda tozun olam Yolun bulamazsam ben solam Allah’a kul Sana ümmet olam Nurunla dolam Kur’an izinde sana varam Gülüþünle nurunla gönlümü saram Sensiz bu hayatý yaþamak haram Arayýp da gül nur yoluna varam Yolunda yürümekle yaþanýr bayram Sen gelmeseydin Ne olurdu halimiz Nur Muhammed Nurdan Ahmed
Geliþin gönüllere deva Nurun âleme reva Ýmanla bulduk sefa Cümle âlem beklerdi Nurdan öz zatýný Dillerde adýn gül gibi koktu Cümle âlem söyledi nura boyandý Nur Muhammed Nurdan Ahmed
Sen geldi bitti zulüm zahmet Oluk oluk yaðdý Rahmet Sendin âlemler Rahmet Nurdan Ahmed Zalim yaþadý hezimet Geliþinde vardý zaten hikmet Kur’ana doðru oldu istikamet Gönlün okyanustu Tükenmezdi merhamet Sendin âlemler Rahmet Nurdan Ahmed Nurdan Muhammed
Bitti geliþinle husumet Herkes oldu kardeþ Ýmanla doðdu güneþ Allaha ait dedin ahkâm Ashabýn oldu amil Köleler eyledin azat oldular kâmil Muhtaçlar yaptýn atiyye Senden kaçanlara gülümsedin Verdin hediye Dedin kaçma geriye Ýmanla koþ ileriye Yaþandý asrýsaadet Ýnsanlýk oldu bahtiyar Gönüllere geldi basiret Sözlere geldi belagat Seninle kuruldu cemaat Sendin edep Ümmi olsan da Sendin edip Seninle okundu ezan Ýslam’ýn çaðrýsý oldu o an Fehm’le doldu âlem Nurdan Ahmed Rabbim þefaatine Ulaþanlardan eylesin Cümle müminleri Mehmet Aluç-Kul Mehmet
Atiyye: Ýhsan, lütuf, muhtaç olanlara yapýlan baðýþ Kim dilencilik kapýsýný açarsa, Allahu Teâlâ dünyada ve ahrette ona fakirlik kapýsýný açar. Kim Allahu teâlânýn rýzâsýný kastederek atiyye kapýsýný açarsa, Cenabý-ý Hak ona hem dünya, hem ahret seâdeti ihsan eder. (Hadis-i þerif-Sünen-i Ebu Dâvûd) Peygamberler, ümmetleri için Allahu teâlânýn atiyyesidir. Fakat Resul-i Ekrem efendimiz hediyedir. Hediyye ile atiyye arasýnda fark vardýr. Atiyye muhtaçlara, hediyye ise sevilenlere verilir. (Ebü’l-Abbâs-ý Mürsî) Belagat: Sözün düzgün, kusursuz ve yerinde söylenmesi. Fehm: Anlayýþ; iyiyi kötüden ayýran anlama kuvveti. Amil: Ýþ yapan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Aluc-Kul Mehmet- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.