en çok ben denize açýlan bir sokakta buldum beni öyle sokaklar var sokar beni zehriyle de yalnýz sensin maviliklere açýlan ve bembeyaz bulutlara kanat açan martýlar kadar özgür yazý müjdeleyen bu gönle yazma aþkýný veren.
ey güzel sokak! aklar paklarsýn sen ancak beni bir ok misali yüreðime saplanan ve gönlümün burcuna dikilen sancaðým serapa tutulmak faslýndayým bir fasýla verdiðim her dem.
denize açýlan sokakta buldum ben bir roka yapraðýnýn býraktýðý tadý mis gibi yosun kokusunu duymayý yüzmeye hazýr olmayý her daim dalga seslerini dinlemeyi sahili okþayan mehtabý kurþuni sulara akseden yýldýzlarý denize açýlan sokaklarda…
L.T.
Sosyal Medyada Paylaşın:
levent taner Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.