Mevsim sonbahar aylardan kasým Merhaba diyemeden , ufukta kýzýl þafak Doðum sancýsý çekerken yeni güne Þerha þerha kan kýrmýzý güller Doðuyor gözlerime Ortalýk sanki mahþer yeri Zaman ayrýlýða kurulmuþ Uçup giderken can kuþum
Ahh ismin can tanem Ýsmin dudaðýmdan Naðme naðme dökülürken Ýçimde aðýtlar çýðlýk çýðlýða Revnaklý rüzgarýn yelesinde Dört nala koþuyor..!
Ve ben seni þimdiden Bu kadar çok özlerken Öbek öbek karalar yaðýyor üzerime... Sensizliðin harlý yangýnlarý Yüreðimin tenhalarýna buz tutuyor Üþüyorum..!
Senden sonra; Kasým ayazý vuran günüme Akþam sefasý açarken Bir bir sönüyor gönlümün sokak lambalarý Dizginleyemiyorum can parem Kirpiðimin ucundan hýçkýra hýçkýra düþen Hasretini..!
Bugün günlerden salý Bugün Ýstanbul siyah Kýrk yamalý bohça gibiyim Paramparçayým... Serçe yüreðim de eylül kesiði..!
___Nuray Çakmak__03.11.2015__
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nuray Çakmak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.