Ne Denizler Yedim Ben Gözlerinden

hatýrla beni uzak bir kýyýda
yalýnayak tutmuþtum ellerinden
sularý halkalayan o yaðmurda
ne denizler yedim o gözlerinden

öyle bakma dedim yar zamansýzdým
özüm muhtaç özüne umarsýzdým
göçebe kaldým aman limansýzdým
ne denizler yedim o gözlerinden

geçtim gül bestemden kaldým þiirsiz
oldum yar bu candan oldum kimsesiz
uyan uykulardan kimlik hükümsüz
ne denizler yedim o gözlerinden

Hidayet DAL yirmibeþekimikibinonbeþ
Sosyal Medyada Paylaşın: